15 Ιουνίου, ένα καλοκαίρι που δεν έχει έρθει ακόμα.
Ένα καλοκαίρι που κλαίει.
Γυρίζω πολλά χρόνια πίσω, ένα άλλο καλοκαίρι, στο Mezcalito, που όλα ήταν ξέγνοιαστα, εσύ, εγώ, η ζωή μας. Πλέον ούτε εγώ είμαι ξέγνοιαστη, ούτε η ζωή, εσύ όμως, πρέπει να είσαι, γιατί επέλεξες να πετάξεις ψηλά.
Σήμερα το απόγευμα, όπως καθόμουν κι έπινα ένα ποτό, άρχισε να ψιχαλίζει. Κοίταξα ψηλά, τον ουρανό, εκεί που είχες μόλις πάει. Παραξενεύτηκα. Λίγα λεπτά μετά, χτύπησε το κινητό μου. Έμαθα τα κακά νέα. Και η βροχή δυνάμωσε.
Αυτοκτόνησες είπαν.
Έτρεξα στο σπίτι σου. Εκεί που έμενες από πάντα. Απ΄εξω ήταν ένα ασθενοφόρο και ένας μπάτσος να ρυθμίζει την κυκλοφορία. Κόσμος μαζεμένος, όλοι σα χαμένοι. Κοίταξα τη σκηνή. Σκληρή.
Ο Παντελής, ήταν μια περσόνα. Ένα είδωλο. Ένα άτομο που μια φορά αν τον έβλεπες δε θα τον ξεχνούσες ποτέ, όχι για την εξωτερική του εμφάνιση, αλλά για την ψυχή του που ήταν ενός μικρού παιδιού. Ένα μικρό παιδί κρυβόταν κάτω από αυτόν τον εκκεντρικό τύπο που ο ίδιος κρυβόταν κάτω από δεκάδες τατουάζ.
H Αθήνα τον ήξερε ως τον πιο επικό piercer της πόλης. Οι περισσότεροι έχουμε πάνω μας ένα τρύπημα δικό του. Φορέσαμε ένα σκουλαρίκι από τα χέρια του. Όμως ο Παντελής ήταν πολλά περισσότερα από αυτό που ήξεραν οι πολλοί.
Αυτό το κείμενο δε γράφτηκε για να εξηγήσει ποιός ήταν ο Παντελής Μιχαηλίδης.
Ο Παντελής ήταν ένα ανεξήγητο φαινόμενο.
Γράφτηκε για να του πει πως κάποιοι τον αγαπούσαμε πολύ.
Θα σε θυμάμαι.
Θα τα ξαναπούμε.
Έλενα
….ένας μπάτσος….
Me poly lypn antikrisa tis dnmosieuseis,..kapoios pou mou ‘dwse toso koursghio apla se mia tou phrasn me loggia apla… Den borw na to xwnepsw…!! Panta tha se thymamai file & panta tha anarwtiemai giati..??
Λυπάμε πολύ…εσύ όμως δεν πρέπει…θα τα ξαναπούμε
Τα τατου δεν καλύπτουν το κενό της ψυχής,!!! Αγώνας και καθημερινή πάλη απόκτηση γνώσεων και καθημερινή επαφή με τον Θεό!! Το κλειδί για την ολοκλήρωση
Κάποιοι άνθρωποι είναι τόσο ευαίσθητοι που βρίσκουν καταφύγιο…στο να ζωγραφίζουν…τα μελλοντικά τους όνειρα που δεν ευοδώνονται πάντα.Θα θυμάμαι-από το λίγο σε γνώρισα- την ευγένεια και καλή προαίρεση που μού εξέπεμψες!Νάσαι καλά στη “χώρα”…των καλλιτεχνών του μέλλοντος!!!