Στα 14 αποφάσισε πως πρέπει να γίνει γυναίκα. Δεν πήγε με κάποιον που ερωτεύτηκε, διάλεξε τον Χι που ήταν αυτός ερωτευμένος μαζί της. Όταν τον παράτησε και επειδή εκείνος επιχείρησε να τη χτυπήσει κατέληξε μέσα σε έναν κάδο απορριμάτων γιατί η Έψιλον είχε δυνατούς φίλους.
Η Έψιλον ήταν όμορφη και έξυπνη, αλλά όχι και τόσο τυχερή. Επέλεγε πάντα τους λάθος συντρόφους. Ήταν σε μερικά πράγματα πραγματικά καλή, αλλά ήταν πραγματικά πολύ κακή στο να διαλέγει αγόρια.
Μερικές αποτυχημένες τέτοιες επιλογές ήταν ο Σίγμα που τον είχε πολύ μικρό, Λάμδα που ήταν κλέφτης και ο Κάπα που της χάρισε ένα μονόπετρο ενώ ήταν παντρεμένος.
Τα σκατά συμβαίνουν, η Έψιλον δεν είχε πρόβλημα, τα μάζευε.
Την Έψιλον δεν την ένοιαζαν τα λεφτά, πέρασε απο τη ζωή της ο Βήτα ο οποίος είχε τόσα πολλά που μέσα στο σπίτι του περπατούσε επτά λεπτά για να πάει απο την κρεβατοκάμαρα στην κουζίνα.
Την Έψιλον δεν την ένοιαζε η εξουσία. Πέρασε απο τη ζωή της ο Γάμα που με μια εντολή έκανε κουμάντο στον κόσμο αλλά και στον υπόκοσμο.
Την Έψιλον δεν την ένοιαζε η δόξα. Πέρασε απο τη ζωή της ο Μι, στον οποίο υποκλίθηκε ολόκληρος ο πλανήτης, αλλά όχι εκείνη.
Την Έψιλον την ένοιαζε η αγάπη. Και την αγάπησαν πολλοί. Μπορεί να το έκαναν με λάθος τρόπο, αλλά το έκαναν.
Η γιαγιά της Έψιλον έλεγε πως καλύτερα να σε αγαπάνε οι άντρες παρά να τους αγαπάς.
Ίσως η γιαγιά της Έψιλον να είχε δίκιο, αλλά η Έψιλον ήθελε να αγαπήσει κι εκείνη.
Aυτό ήταν το λάθος της Έψιλον.
Ότι ήθελε να αγαπάει κάποιον γι αυτό που είναι όταν οι δυό τους είναι μόνοι.
Όχι γι αυτό που νομίζουν οι άλλοι, ούτε γι αυτό που φαίνεται ότι είναι.
Όχι για τη δουλειά του, όχι για τα λεφτά του, όχι για την επιρροή του.
Για τον τρόπο που φέρεται σε εκείνη.
Εκεί η Έψιλον γνώρισε την Ήττα.
Πέρασαν πολλά χρόνια και η Έψιλον δεν είχε γνωρίσει ακόμη έναν τέτοιο άντρα.
Που να την αγαπάει σωστά και να εκτιμάει ότι τον αγαπάει κι εκείνη.
Αλλά αν υπάρχει, η Έψιλον θα τον βρει.
Όπου κι αν βρίσκεται.
